Copyright : Αρχιμ. Θωμάς Ανδρέου 29-12-2013. Από το Blogger.
RSS

Στην αλλαγή του χρόνου...

Σε λίγες ώρες, ο χρόνος αλλάζει...Με εκδηλώσεις χαράς και αισιοδοξίας ο πλανήτης περνά από το έτος 2014 στο έτος 2015 μετά Χριστόν. Αλλάζει τον χρόνο, λησμονώντας Εκείνον, τον άχρονο, που Το Όνομα Του, διαχώρισε τον ανθρώπινο χρόνο στην προ και στην μετά Χριστόν εποχή. Σε λίγες ώρες, η Ελλάδα αποχαιρετά έναν δύσκολο χρόνο μεταξύ των τελευταίων ετών. Ένας υπερήφανος και αξιοπρεπής λαός που κατάφερε παρά την ανέχεια και τις πολλές δυσκολίες που τον έφεραν αντιμέτωπο,με πολλά προβλήματα, να συνεχίσει να χαμογελά και να ελπίζει.

Προς νέον κληρικόν...

Αδελφέ μου! Σήμερα ζήσαμε το μεγαλείο μιας ακόμα Πεντηκοστής μέσα στον αέναο λειτουργικό χρόνο της Εκκλησίας. Σήμερα, προσευχηθήκαμε στον Δομήτορα της Εκκλησίας, τον Αρχηγό και τελειωτή της Πίστεως μας Ιησού Χριστό ώστε ο Παράκλητος, το Πνεύμα της Αληθείας, που εκπορεύεται από τον Πατέρα, να σε καταστήσει χερσίν του Επισκόπου, δοχείον χάριτος, σκεύος εκλογής, διάκονο των μυστηρίων, μέτοχο της Χάριτος... Αισθάνομαι την ανάγκη την προσευχή να την καταθέσω στοχαστικά, σκεπτόμενος την πορεία που καλείσαι να βαδίσεις. Μια πορεία σταυροαναστάσιμη κατά την οποίαν οι πολλοί αδυνατούν να κατανοήσουν όσα οι λίγοι βιώνουν...

Αντι - Χριστούγεννα.


Κάποτε o κόσμος γιόρταζε Χριστούγεννα!  Κάποτε!
Τότε πού είχε η ζωή σκοπό, και νόημα ο αγώνας. Τότε που οι  Χριστιανοί λαχταρούσαν τα Χριστούγεννα, ετοιμάζονταν για τα Χριστούγεννα: Νήστευαν τη Σαρακοστή, προσεύχονταν, ἐξομολογοῦνταν, πρόσμεναν…Τότε που η δασκάλα, ο δάσκαλος κρεμούσαν απ᾿ τα χείλη τους τα μάτια των παιδιών και στάλαζαν μες στην ψυχή το όνειρο: Να ᾿μουν κι εγώ εκεί· να ᾿μουν εκείστη Βηθλεέμ, στο στάβλο· «να ᾿μουν του στάβλου ενʼ άχυρο…»! 

Πατριαρχική Απόδειξις επί τοις Χριστουγέννοις 2014

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,
ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ
ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
* * *

‘’Ελεύθερος, δέσμιος του Χριστού…’’

Θυμάμαι, μικρό παιδί τον εαυτό μου, να κοιτά με δέος την εικόνα του Αγίου Ελευθερίου, στον ομώνυμο Ναό της γενέτειρας μου. Δέος που το προκαλούσε η νεαρά φυσιογνωμία του λαοφιλούς Αγίου Ιερομάρτυρος Ελευθερίου, Επισκόπου Ιλυρικού, Σεβασμιώτατοι Άγιοι Αρχιερείς, ευλαβείς συμπρεσβύτεροι και αγαπητοί Χριστιανοί συνεορταστές.

Περί Ρωμανού ο λόγος...

Σκέφθηκα πολύ σοβαρά για το αν θα έπρεπε να γράψω για το θέμα αυτό και μάλιστα μέσα από τους ''Ιερατικούς στοχασμούς'' ένα προσωπικό  blog μέσα από το οποίο καταγράφω τις απόψεις μου σε διάφορα θέματα. Ωστόσο, ο προβληματισμός, έγινε απόφαση στην εξελικτική πορεία των γεγονότων.  Τις ημέρες αυτές, η κοινή γνώμη προβληματίζεται από την απεργία πείνας, την οποία χρησιμοποιεί ένα νέο παιδί που εκτίει ποινή φυλάκισης... 

''Των θαλασσών ο Άγιος….''

         Μία από τις επιβλητικότερες , Ιερές μορφές της Πίστεως μας, εορτάζει σήμερον η Εκκλησία του Χριστού, Σεπτέ Ποιμενάρχα , αδελφοί συμπρεσβύτεροι και διάκονοι και Αγιοφρούρητε λαέ του Παγγαίου, μια μορφή οικία και αγαπημένη, του Αγίου των Θαλασσών, Νικολάου Επισκόπου Μύρων της Λυκίας του Θαυματουργού. Σε μια ευλογημένη χώρα, όπως η Ελλάδα μας, που απ’ άκρου, εις άκρον , περιβρέχεται από την θάλασσα της, κοσμείται από τα ευλογημένα νησάκια της, πως θα μπορούσε να μην εορτάζει με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο τον θαλασσινό Άγιο , εκείνον εις τον οποίον οι μητέρες αναθέτουν την προστασία των ναυτιλλομένων παιδιών τους,  όταν τα παιδιά, αποφασίζουν να διαπλεύσουν την θάλασσα, στην προσπάθεια αναζήτησης μιας καλύτερης ζωής…

Στον απόηχο μιας επισκέψεως...

Άφησα επίτηδες να περάσουν δύο ημέρες, από την επίσκεψη του Πάπα Ρώμης κ. Φραγκίσκου στο Οικουμενικό μας Πατριαρχείο. Θέλησα με τον τρόπο αυτό να μπορέσω να διαβάσω τα κείμενα, καθώς και τα σχόλια που θα αναρτώνταν στο διαδίκτυο. Είναι αλήθεια πως διάβασα αρκετά. Άλλα υποστήριζαν την επίσκεψη του Ποντίφικα στην Κωνσταντινούπολη και άλλα την καταδίκαζαν... Η αλήθεια είναι πως δεν υπήρξα ποτέ φιλενωτικός.